Петар II Петровиќ Његош бил духовен и секуларен владетел на Црна Гора, но бил и поет и филозоф.

Негово најпознато дело е „Горски венец“, кое се смета за ремек-дело на српската и јужнословенската литература, а ги напишал и „Зрак од микрокосмосот“, „Огледало српско“, „Лажниот цар Шќепан Мали“ и многу други.

Се потсетуваме на некои негови најпознати изреки.

„Лесно е да се биде добар во добри времиња, хероите се познаваат кога времињата се лоши!“

„Стравот од животот често го оцрнува лицето“.

„Очите го кажуваат она што им го кажува срцето“.

„Самоизмамата е смртоносна и за луѓето и за народите“.

„Секој е роден да умре еднаш, честа и славата живеат вечно“.

„Будалите се слепи со очи“.

„Ако луѓето не успеат да направат нешто поради слабост, среќата секогаш им е виновна“.

„Оној што не патува, не живее“.

„Она што луѓето го сакаат, тоа и времето го трпи“.

„Кој макар и малку ќе застане на ридот, гледа повеќе од оној под ридот“.

Извор: Telegraf.rs
Фото: Wikipedia