Јапонците се необичен народ. Не јадат леб, појадуваат супа и тестенини. Тие се наоѓаат на врвот на листата на најдолгивечниот народ, а бројот на луѓе со прекумерна тежина е занемарлив.

Причината? Многу ферментирана и непреработена храна, зеленчук и житарки, умерени количини на месо и производи од животинско потекло и минимално внесување на овошје и шеќери.

Окинава има најголем број стогодишници во светот и екстремно ниска стапка на инциденца на рак, дијабетес, артритис и Алцхајмерова болест. Доколку сакате да „препишете“ неколку здрави навики од Јапонците, можете да вклучите дел од нивната супер здрава храна.

Тестенини „соба“

Јапонците јадат многу тестенини со додаток зеленчук и зачини, но тестенините „соба“ секако се меѓу најздравите. Направени се од брашно од хељда и содржат протеини, витамини од групата Б, како и хранливи материи кои го намалуваат високиот крвен притисок и го забавуваат стареењето. Вештината за правење тестенини од хељда е техника која не е лесна за совладување. Иако свежи се најдобри, за квалитетни тестенини какви што се продаваат во продавници, погледнете ја декларацијата.

Колку е поголем процентот на хељда, толку подобро, а добар знак е и краткиот список на другите состојки. Тестенините ќе бидат највкусни ако ги готвите во многу вода и ги сервирате веднаш по цедењето. Обично се готват од 3 до 5 минути.

„Мисо“ паста

Ферментираната паста од соја се смета за една од најкорисните намирници во јапонската гастрономија затоа што содржи живи култури кои го зачувуваат варењето и имунитетот, како и мноштво витамини и минерали. Покрај чистата соја, мисо може да ферментира со јачмен или ориз, така што варира во аромата, бојата и вкусот.

Мисо е омилен додаток во супите, а за да ги задржи своите својства, не смее да се вари. Затоа, најдобро е да го измешате со малку вода и да го додадете пред крајот на готвењето. Најдобро мисо се добива од органски одгледана соја и квалитетна сол со малку вода за да се зачува интензивниот вкус. Ферментацијата во буриња не треба да се брза - потребни се „две лета и две зими“ за да се добие одличен производ.

„Умебоши“ слива

Иако е поврзана со сливите, уме (prunus mume) е всушност еден вид кајсија која била сушена, пушена и користена како лек во кинеската медицина пред 2.000 години. Името „слива“ било дадено поради нејзиниот карактеристичен изглед. Јапонците, малку подоцна, со сол и лисјата на растението шисо, го смениле методот на подготовка и почнале да користат умебоши за здрави тоници, природни конзерванси и средства за отстранување на бактериите.


Алги