Шампањот е подготвен, останува уште само едно нешто. Да се кликне „release“ и играта ќе биде пуштена во светот.

Сите го гледаат Андреј, пред него има лаптоп. Нему му припаѓа честа. Клик. Играта е пуштена. Ерупција од воодушевување. Прославата може да започне, но и одморот. Во последните неколку дена се спиеше по четири часа.

По еден час Андреј се враќа на компјутерот за да провери како оди продажбата. Барем да стасала до 100, си мисли тој. Клика „refresh“. Продадени се 50.000 примероци. Славењето прекинува, се гаси музиката, време е сите повторно да се вратат на работа.


-Лудница е. Кога ја пуштивме играта очекувавме во најдобар случај да имаме 100.000 продадени примероци, а сега веќе имаме десет пати повеќе. Само во првите 24 часа продадовме 250.000 копии, тоа е нешто што не се случило во историјата на „Стим“. Не знам како да го објаснам тоа. Целата оваа приказна е како да Јелена Розга со недели ја победува Ријана и се држи во топ 10 на светската музичка листа - вели Левенски.

Преживеј на островот

За „Скам“ сега знаат речиси сите гејмери на светот. Станува збор за таканаречена „игра за преживување“ со повеќемина онлајн поврзани играчи, во која лавната цел е да се преживее на пуст остров со осудени затвореници. Дејствието на играта е сместено во не толку далечна иднина во која корпорациите ја презеле контролата в светот и државите не постојат. Затворите стануваат пренатрупани, па властите преместиле дел од затворениците на пуст остров, а нивниот живот се прикажува како некое реално шоу. Единствената цел е да се преживее.

Но, за играта веќе сите знаат. Тема се луѓето кои ја создале.

На првиот кат од куќата на улицата Медарска и денес 16 млади лица неуморно куцаат на тастатурите. Се гледа дека се уморни, но никој не се жали. Сите се свртени кон екраните и во тишина уживаат во историскиот успех кој ретко кое друго мало студио ќе го повтори.

Еден од главните виновници за овој успех е Левенски. Неговата приказна е слична како на секое момче кое сакало да создава свои видеоигри. Како мал прво играл на Комодоре, па подоцна преминал на Нинтендо, Гејм бој и на крај на компјутер. Додека играл цело време размислувал како некој успева да го направи тоа и потоа, како што вели тој, се отворила Пандорината кутија. Почнал да истражува. Тогаш немало интернет, па одговорите за изработката на видеоигрите ги барал во книгите. Набрзо сфатил дека не е единствен, па се здружиле со другарите во средното училиште и решиле да направат студио. Тоа се случувало во деведесеттите, војната штотуку завршила, а тие во гаража во Самобор развивале игри и правеле визит-карти. Полека сите почнале да се откажуваат, но не и Андреј. Тој се запишал на програмирање и уште во прва година покажал дека неговото знаење го надминува дури и она на професорот.

Работа на факултет

-Ми понудија на факултет да предавам С++, па така веќе на 19 години имав платена работа и тоа на факултет. Кратко потоа од едно студио ми понудија работа. И од тој ден веќе ни сантиметар немам излезено од гејминг индустријата - раскажува Левенски.


Кратко потоа ја издале својата прва голема игра, која била прилично популарна, но индустријата на видеоигрите е немилосрдна и не прифаќа ништо освен неколку одбрани. На пример, само во последните неколку месеци на „Стим“ излегле повеже игри отколку во целата негова историја. Монополот себично го држат големите студија како „Биовар“ и „Си-ди проџект“, кои во игрите вложуваат и по 70 милиони долари. Помалите студија мораат да се борат за опстанок или да бараат можност во нови, иновативни жанрови и игри. Така, пред две и пол години, хрватските ентузијасти својата можност ја нашле во „преживувањето“.


Ликот во играта е ставен во вистинска ситуација на преживување. Значи тој мора да бара храна, да лови, да внимава да не се разболи или да не „закачи“ некој вирус, а воедно мора да извршува и нужда. Ако ликот јаде премногу, ќе се здебели, па неговите движења ќе се забават и ќе има помали шанси за преживување. Кога тимот објавил неколку клипови со приказ на работата на метаболизмот на ликот, сфатиле дека гејмерската јавност е воодушевена. Одлучиле да не запираат тука, туку да продолжат со копирање на реалниот живот.

-Сметавме која храна колку јаглехидрати има. Родителите на едниот дизајнер се лекари па ни објаснија како делуваат некои отрови или вируси на човечкото тело. Контактиравме експерти за печурки, кои ни го објаснија делувањето на различни видови печурки, а и самите многу истражувавме на интернет - вели Левенски.

Наскоро луѓето почнале да им се јавуваат за да им помогнат во подобрувањето на играта. Им се јавиле и припадници на американската војска кои дополнително им ја објасниле балистиката и како временските услови и гравитацијата влијаат на патеката на куршумот и како навистина изгледа борбата за живот. Малку по малку, играта почнала да добива сѐ повеќе обожаватели. Првото видео кое содржело делови од гејмплејот е гледано 10 милиони пати, а нивните видеа ги споделуваат и популарни стримери и други гејминг страници.

Наскоро во проектот влегло и најголемото хрватско студио за игри, „Кротим“, како и издавачот „Деволвер Диџитал“, по што нештата почнале да добиваат сѐ посериозни шанси за успех. Тимот на „Гејмпирс“ се проширил од шест на 16 лица, го зголемиле бројот на сервери, добиле капитал и средства и сѐ било подгоотвено за играта да тргне во сериозна продукција.

Колку повеќе време минувало, толку повеќе се знаело дека ги очекува голем успех. Нивните видеа на „Твич“ се прегледани толку многу пати што времето не се мерело во часови, туку во години (веќе се прегледани 254 години видео), нивната игра се сместила на листата на посакувани игри кај дури 100.000 корисници на „Стим“, а позитивни критики стасувале од сите страни. На 29 август „Скам“ излегува и останатото е, како што велат тие, историја.

Сега ги следат барањата на играчите и се трудат да ја направат играта уште подобра. Исто така, се селат во нови простории затоа што старите веќе им се тесни.

-Искрено, не можам да проценам уште колку играчи ќе добиеме. Ако сме стасале до милион, зошто не би можеле до два или три? Ќе видиме, во овој момент само небото е граница - вели Левенски.

Колку заработиле?

На играта се работело две и пол години и во нејзе се вложени околу десет милиони хрватски куни (околу 1.350.000 евра), што во светот на големите гејминг студија е ништо. Играта веќе е продадена во милион примероци, а со оглед на тоа дека цената на „Стим“ е 16,79 евра, може да се заклучи дека веќе се заработени неколку милиони евра. Од „Гејмпирс“ сѐ уште не можат точно да проценат колку пари заработиле бидејќи дел од тие 16 евра одат за различни нешта. На пример, уште во стар 30 отсто од износот оди за „Стим“ како дистрибутер, дел оди за даноци, кои се различни во секоја држава, а ни цената не е иста во сите држави. За крај, дел од колачот добиваат и „Кротим“ и „Деволвер Диџитал“. Така, сѐ уште е неблагодарно да се процени колку заработиле, но едно е сигурно - имаат доволно за да почнат развој на уште поголем проект.