Песната на овој кит, која тој ја пее на многу висока фреквенција, истражувачите ја слушаат со децении, но него никогаш не го виделе. Инаку, овој цицач го добил името најосамен затоа што фреквенцијата на која комуницира не е својствена за ниеден друг кит кој живее во Тихиот Океан. Цело време ниеден кит не изреагирал на неговата тажна песна.

Експертите претпоставуваат дека станува збор за кит перајар или за син кит, иако постои шанса да станува збор за хибрид од овие два вида.

Американската морнарица од 1980 година ги снима песните на китовите, но Вилијам Воткинс во 1989 година забележал дека една песна има повисока фреквенција од останатите.

Повеќето китови перајари и сините китови произведуваат звуци со фреквенција од 17 или 18 херци (што на луѓето им се чини многу длабоко), додека звуците на осамениот кит имаат фреквенција од дури 52 херци.

Тимот на Воткинс успеал да го следи движењето на овој кит во текот на сезоната на парење. Студијата привлекла многу внимание кога истражувачите објавиле дека станува збор за најосамениот кит на светот бидејќи на неговата високофреквентна песна не одговара друг кит.