Добро е познато дека што се однесува до климатската криза, времето е од суштинско значење.
Едно истражување покажува дека топењето на поларните ледени капи предизвикува нашата планета да се врти побавно, зголемувајќи ја должината на деновите со невидена брзина.
Истражувањето покажува дека водата што тече од Герналнд и Антарктикот резултира со поголема маса околу екваторот.
- Тоа е како кога уметнички лизгач прави пируета, прво држејќи ги рацете до телото, а потоа испружувајќи ги. Иницијалната брза ротација станува побавна бидејќи мастите се оддалечуваат од оската на ротација, зголемувајќи ја физичката инерција - вели Бенедикт Соја, коавтор на истражувањето.
Земјата обично се смета за сфера, но попрецизно е да се нарече „облачен сфероид“ кој се испакнува околу екваторот. Нејзината форма постојано се менува, од влијанијата на дневните приливи кои влијаат врз океаните и кората, до долгорочните ефекти од наносот на тектонските плочи, како и од насилните поместувања предизвикани од земјотреси и вулкани.
Трудот се потпира на техники за набљудување каде што научниците можат да ја измерат разликата во тоа колку време е потребно за радиосигналите од вселената да стигнат до различни точки на Земјата и да го искористат тоа за да вклучат варијации во ориентацијата на планетата и должината на денот.
Истражувањето го користело и системот за глобално позиционирање, кој многу прецизно ја мери ротацијата на Земјата.
Ако Земјата се врти побавно, тогаш должината на денот се зголемува за неколку милисекунди од стандардната мерка од 86.400 секунди. Моментално позначајна причина за забавување е гравитациското влечење на Месечината, кое ги влече океаните во процес наречен „триење на приливот“ што предизвикува постепено забавување од 2,40 милисекунди на век во текот на милион години.
Но, новото истражување доаѓа до изненадувачки заклучок дека ако луѓето продолжат да испуштаат стакленички гасови со висока стапка, ефектот на затоплување на климата ќе биде поголем од оној на Месечината до крајот на 21 век.
Помеѓу 1900 година и денес, климата предизвика деновите да станат подолги за околу 0,8 милисекунди - и во најлошото сценарио на високи емисии климата сама би била одговорна да ги направи деновите за 2,2 милисекунди подолги до 2100 година.
Тоа можеби не звучи како многу и секако не е нешто што луѓето можат да го согледаат.
Познавањето на точната ориентација на Земјата во секој даден момент е од клучно значење кога се обидувате да комуницирате со вселенски брод, како што се сондите Војаџер кои сега се подалеку од нашиот Сончев Систем, каде што дури и мало отстапување од сантиметар може да има огромно влијание.
Извор:
Science Alert
Фото: Freepik