Напредокот во едитирањето на гените во последните години отклучи нови потенцијали за тоа како луѓето размислуваат за генските можности. Нова студија од меѓународен тим истражувачи објави детали за нова техника на едитирање на гените, која би можела да модификува одредена ДНК-база во човековиот геном.


Процесот развиен од страна на јапонскиот тим би можел радикално да го преобликува она што би било можно со едитирање на гени. Тимот ја нарече технологијата MhAX, што е кратенка од Microhomology-Assisted eXcision. Методата ја води клетката сама да се обнови преку дизајн и овозможува парови на генски споени клетки за проучување на мутациите на клетките поврзани со болести, истакна тимот.

Тимот го фокусира своето истражување на единечни мутации во ДНК, а.к.а. еднонуклеотиден полиморфизам (СНП). СНП е најчестиот стил на варијација во човековиот геном. Постојат над десет милиони СНП и некои од најпознатите вклучуваат срцеви болести, дијабетес и Алцхајмерова болест. Истражувачите сакале подобро да го испитаат поврзувањето на СНП со претежно наследните болести. Но, за да го направи тоа, тимот требало да спореди клетка двојник која генски се совпаѓа во секој поглед. Трикот бил клетките близначки да се разликуваат по само еден СНП. Оттаму е и потребата за процес како MhAX да се насочи на начин да се создадат клетки близнаци.

Тимот ставил модификација на СНП до флуоресцентен известувачки ген кој им помага на истражувачите да бараат и да наоѓаат модифицирани клетки. Тогаш тие изработиле дупликат ДНК-секвенција на секоја страна од флуоресцентниот ген. Потоа тимот употребил систем за репарирање за да го одземе флуоресцентниот ген. Тоа би станале места каде што CRISPR едитирањето подоцна би ја скратило ДНК-та. Потоа тимот употребил систем за репарирање за да го извади флуоресцентниот ген. Авторите на студијата велат дека процесот бил долг и не толку едноставен како што е објаснето.

- Вообичаено треба да додадеме ген за отпорност на антибиотици заедно со СНП за да се надмине ниската ефикасност. Бидејќи тоа додава нова промена на геномот, исто така ни треба начин да го отстраниме - објаснува Шин-Ил Ким, асистент професор во лабораторијата „Волтјен“.

Авторите на студијата додаваат и дека инспирација за MhAX технологијата добиле од гледањето на ДНК како природно одговара на надворешни сили и самата се репарира. Тимот од лабораторијата моментно работи на утврдување на генските причини за тежок дијабетес кај помлади пациенти.

- Нашата цел е да генерираме технологии за едитирање на гените кои ќе го подобрат нашето разбирање на механизмите на болестите и на крајот ќе донесат терапии. Убедени сме дека MhAX ќе биде широко користена во истражувањата на болестите кај човекот, па и пошироко - вели Кнут Волтјен, кој го предводи проектот.