Книгата Прашај ја прашината се чита како „денес да е напишана“, моќна е во својата едноставност, со разбирлив јазик, но и симболика која просечниот читател може да ја долови откако добро „ќе ги сожвака“ дилемите.

Зошто палми?

•    Затоа што тие се копнеж за одмор, извориште на духовна сила во симболичката пустина на материјализмот.

Зошто прашина?

•    „Ти си прашина и во прав ќе се вратиш“. Копнежот по бесмртноста е универзална проблематика, но и двигател на општествените текови. Со делата се живее и по смртта на телото.

Кои прашања можат да ѝ бидат поставени на прашината?

•    Треба да се молчи, затоа што отворената уста може да се наполни со песок, а песокот е оној којшто го одбројува, не времето туку човекот и моментите од неговиот живот.