Мојата 12-годишна ќерка е премногу интровертна, премногу е затворена и ништо не споделува со најблиските дома. Најмногу ме загрижува што апсолутно не изразува никаква желба или потреба за нешто, нема свои соништа, не мечтае за тоа што сака да биде кога ќе порасне, не мечтае за нов телефон, за некаков нов курс или вештина... Неколку пати сме се обиделе да разговараме на таа тема, да ѝ објасниме дека какви и да ѝ се соништата, колку и да се чинат мали или големи, секој од нас сонува за нешто и тоа е таа мотивација што нè води во животот, по што таа се фрустрира и почнува да плаче затоа што чувствува дека нема никаква желба за ништо...

Ова е дел од прашање на читателка упатено до психолозите, соработници на Деца.мк.
Одговорот на Ивана Маринчек прочитајте го на овој ЛИНК.