Како хемиски инженер кој го проучува движењето на течностите, Бил Ристенпарт честопати се справува со посипана крв и патогени од глувчиња. Но, кога станува збор за пренесување на знаењето на студентите со цел да ја објасни основата за термодинамиката и пренесување на масата, професорот го користи ни помалку ни повеќе – кафето. Зрната минуваат низ толку хемиски промени што лесно можат да ја опишат основата на целата наставна програма.


Предавањата наречени „Design of Coffee“, траат три години и се најпопуларни предавање во САД. Откако го поминуваат семестарот во преработка на кафе и одредување на pH вредностите по вкус, студентите се натпреваруваат во тоа кој ќе го креира највкусниот пијалок со користење најмалку енергија. Тоа воопшто не е лесно, вели Ристенпарт, бидејќи знаеме многу малку за кафето како такво. 

Зрната кафе произлегуваат од овошка слична на црешата што е отфрлено и произведува околу 300 килограми отпад и 50 килограми семе. По бербата, зелените семиња се оставаат на отворено околу 24 часа, каде што шеќерните микроорганизми предизвикуваат ферментација, а тоа е клучот за производство на зрна со комплексен и суптилен вкус. Но, како што вели Ристенпарт, и во 2017 година нема консензус дека таа ферментација всушност се случува.

Тие мистерии се далеку од погледите на јавноста во Америка, но неодамна тоа се менува. Консумерите на кафе сега бараат повеќе детали и информации за кафето како такво, со оглед на тоа дека и во своите домови веќе имаат мали кафе-лаборатории и апарати. Така, Ристенпарт размислува за развој на центар кој ќе биде посветен на истражувања за кафето.