Сите планети во нашиот Сончев Систем се обвиени со огромен меур создаден од наелектризирани честички кои постојано ги ослободува Сонцето. Овој меур се нарекува хелиосфера и неговата граница служи како граница на нашиот Сончев Систем.

Значи, ако некогаш сакаме да го напуштиме нашиот Сончев Систем и да патуваме кон други ѕвезди, прво треба да најдеме начин да ја преминеме хелиосферата.

Изненадувачки, тим од истражувачи тврди дека ја открил најдобрата можна излезна патека низ овој џиновски меур.

Потребно е да се види хелиосферата однадвор

Хелиосферата штити сè што е во неа, вклучувајќи планети, астронаути, сателити и други тела од опасното космичко зрачење. Сепак, до денес, научниците не се сигурни за нејзината форма или големина. Тие едноставно ја дефинираат хелиосферата како регион кој е директно под влијание на Сонцето. Некои тврдат дека меурот е во облик на кроасан, некои го сметаат за топчест, додека многумина веруваат дека има облик на куршум или топка за на плажа. Оваа конфузија постои затоа што не може да се дознае точниот облик на објектот додека се наоѓаме во него.

- Ние сме како златна рипка која се обидува да го разбере садот во кој се наоѓа – однатре - вели Сара А. Спицер, првиот автор на студијата и научен соработник на Универзитетот во Мичиген.

Ова е причината зошто многу научници во светот, вклучувајќи ги и авторите на студијата, развиваат концепти за мисија за да покажат како меѓуѕвездените сонди можат да ја напуштат хелиосферата и да ја видат однадвор.

- Идна мисија за меѓуѕвездена сонда ќе биде нашата прва можност навистина да ја видиме нашата хелиосфера, нашиот дом, се разбира, однадвор и подобро да го разбереме нејзиното место во локалниот меѓуѕвезден медиум - додала Спицер.

Мапирање на нашиот излез од хелиосферата

Сепак, новата студија тврди дека за да излезе од хелиосферата, сондата ќе мора да следи патека што ја поминува страната од крајот на опашката на хелиосферата. Тие споредиле шест траектории на сондата што одат од правец од почетокот кон крајот на опашката и откриле дека максималниот излез и јасен поглед на обликот на хелиосферата се постигнуваат токму кога сондата излегува низ опашката.

- Ако сакате да откриете колку далеку се протега вашата куќа, излегувањето од влезната врата и фотографирањето од предниот тротоар веројатно не е вашата најдобра опција. Најдобар начин е да излезете од страничната врата за да можете да видите колку е долга куќата од напред - до назад - вели Марк З. Корнблут, автор на студијата и научник од Универзитетот во Бостон.

Два вештачки објекти веќе ја поминале хелиосферата

Во август и септември 1977 година НАСА ги лансирала Војаџер 2 и Војаџер 1 соодветно, за да го проучува меѓуѕвездениот простор. Мисијата била успешна и овие вселенски летала станаа првите вештачки објекти што ја преминаа хелиосферата.

Сондите „Војаџер“ биле направени да траат само пет години, но тие сè уште се активни и од март 2024 година се на растојание од околу 15 милијарди милји (~ 24 милијарди километри) од Земјата. Сепак, тие повеќе не можат да ја детектираат активноста на нашето Сонце во плазмата и затоа не се во можност да дадат никакви информации за хелиосферата. Ова е причината зошто многу научници сакаат НАСА да одобри мисија за меѓуѕвездена сонда.

Извештајот за концептот на мисијата од Лабораторијата за применета физика на Универзитетот „Џонс Хопкинс“ сугерира дека луѓето треба да се стремат кон сонда која ќе биде дизајнирана да трае 50 години. Таквата сонда би обезбедила вредни информации за хелиосферата и, исто така, би можела да покрие меѓуѕвездено растојание од 30 до 90 милијарди милји.

Извор: Interesting engineering

Фото: Freepik